Ik vind het fijn dat ik dankzij Gerrie nu niet alleen hoef te fietsen.

Het verhaal van fietsmaatjes Tobias en Gerrie

Gerrie is 53 jaar en is de afgelopen jaren vaak van baan veranderd. Na receptioniste, mantelzorger en adviseur bij een bank, is ze nu verkoopmedewerker in een slagerij. Omdat het niet zo eenvoudig is om werk te vinden, zat Gerrie op een gegeven moment ook een tijdje zonder baan. In die tijd vroeg haar broer – hij werkt bij stichting Koppel in Epe - of ze niet het maatje van Tobias wilde worden. Daar kon ze geen nee op zeggen. Niet omdat het haar broer was die het vroeg, maar omdat ze veel van kinderen houdt. Ze is zelf ook moeder van drie grote dochters.

De tienjarige Tobias is een kwetsbare jongen. De school waar hij naartoe gaat, ligt op tien kilometer afstand van zijn huis. Te ver om meteen alleen te fietsen. Bovendien is Tobias snel afgeleid en heeft de weg meerdere rotondes en gevaarlijke kruisingen. Omdat zijn moeder de diagnose MS heeft gekregen en weinig energie heeft, kan zij niet met haar zoon naar school fietsen. 

Sinds enkele maanden is Gerrie nu het maatje van Tobias. Ze fietst nu zo’n 2 à 3 keer in de week met hem mee. Gezelligheidsmens Gerrie vindt het heerlijk om met hem samen te zijn en is blij dat Tobias met een beetje hulp van haar naar school kan. Ze vindt het nu al jammer dat het contact misschien ooit weer ophoudt. Dat geldt ook voor Tobias. Hij komt nu iedere dag vrolijk thuis van school!